Op 6 oktober werd herdacht dat de kerk van ons dorp 90 jaar geleden in gebruik wed genomen. Er was veel werk gestoken in deze herdenking. Jammer genoeg heeft de uitnodiging om daar aan deel te nemen niet tot de gehoopte opkomst geleid. Tijdens de viering in de kerk kon in burgemeester Verheijen en wethouder Tillie een afvaardiging van het gemeentebestuur worden begroet. Er waren oud-leden van het kerkbestuur, de schutterij was vertegenwoordigd, een ensemble van de fanfare verleende zijn muzikale medewerking evenals het (versterkt) dameskoor van de parochie. 

Jammer genoeg moest pater Vergouwen, de laatste pastoor van ons dorp, om gezondheidsredenen verstek laten gaan.

Het was echter vooral teleurstellend hoe weinig mensen naar de kerk waren gekomen om aan de viering deel te nemen. Deken Rob Merkx ging daar in zijn preek ook op in.  Hij zei niet er aan te twijfelen dat het kerkgebouw vanwege zijn status van rijksmonument wel zal blijven bestaan. Hij besprak wel zijn zorg over uit dat net als op veel andere plaatsen, ook in ons dorp de kerkgemeenschap steeds verder afneemt.

Na afloop van de dienst werd een kleine tentoonstelling geopend over de geschiedenis van onze kerk. Daarin waren o.a. de oude bouwtekeningen te zien, maar ook – en daar was de nodige bewondering voor – een verzameling van bijzondere en deels ook kostbare voorwerpen die in de afgelopen 90 jaar in de kerk bijeen zijn gebracht.

In de pastorietuin bestond gelegenheid om bij een kopje koffie, een stukje vla en een drankje na te praten over de viering. Er kon nog eens geluisterd worden naar het ensemble van de fanfare, maar het was voor de meesten toch ook en vooral een gelegenheid om herinneringen op te halen. Het was allemaal prima georganiseerd, maar nogmaals: jammer dat er niet meer meer mensen waren om de 90st verjaardag van onze kerk mee te vieren.