Vermeldingen
De drie feesten, te vieren op zondag 2 februari
1 februari feestdag van de heilige Brigida.
februari Maria lichtmis en de opdracht van het kindje Jezus
februari feestdag van de heilige Blasius
Prentje voor bedevaart-gangers gebruikt tot in de jaren 60
Brigida, patrones van Ierland.
Zij werd omstreeks het jaar 451 in Faughart in Ierland geboren. Op 14 jarige leeftijd verliet zij het ouderlijk huis om non te worden. Onder een oude eik bouwde zij een huis welk later uitgroeide tot een nonnenklooster. Zij hielden zich bezig met steun voor de missionarissen maar ook met de boerenbevolking van de streek die voornamelijk bestond uit melkveehouders. Daarom ook wordt ze vaak ook afgebeeld met een koe aan haar voeten.
-Patrones van het hoornvee-
In onze kerk wordt op haar feestdag brood gezegend, welk men zelf kan eten maar (vroeger) ook aan het vee werd gevoerd.
Volgens de joodse wet moet een eerstgeborene worden vrijgekocht op het moment dat hij 40 dagen oud is. (2 februari is 40 dagen na kerstmis) De ouders nemen het kind mee naar de tempel, en door aan de priesters geld te geven, of een offer in natura, wordt het kind ‘vrijgekocht’. Daarnaast her- denkt men het zuiverings-offer dat moeder Maria veertig dagen na de geboorte van haar kind Jezus volgens de joodse wet moest brengen.
Al bij de eerste Christenen ontstond het gebruik om op die dag een lichtprocessie (met kaarsen) te houden.
Vandaar Maria lichtmis…….
Blasius is een bisschop en marte-laar uit de 4de eeuw uit Sebaste in Armenië. Terwijl hij in de gevangenis zat in afwachting van zijn terechtstelling redde hij een jongen die een visgraat had ingeslikt van de verstikkingsdood door hem te zegenen. Daarbij worden kaarsen gebruikt die een dag eerder, Maria lichtmis, gebruikt zijn.
Door de zegening wordt men beschermd tegen keelziektes.
Huispaaskaarsen bestellen (Jan 2025)
Zie daarvoor de enveloppen op de tafel achter in de kerk
Een Kerstgedachte; Vrede
Vrede is een kind dat glimlacht als je ernaar kijkt,
een weiland waar de jonge veulens grazen,
’s avonds samen fijn naar huis toe fietsen op de dijk,
het hinkelhok, de hoepel, bellen blazen.
Vrede is geen groene tafel maar een stille kracht,
geen systeem, geen plan dat wordt berekend of bedacht.
Vrede is een opa die verliefd met oma danst,
vrede is de gloed die in vertrouwde ogen glanst,
vrede is een oud verhaal dat met een ster begint,
een stal, een houten kribbe… en een kind.
Toon Hermans
De Kerststal van de kerk
De beelden van de kerststal werden in 1934 (voor de nieuwe kerk) gekocht. Ze waren toen niet nieuw en wat precies de ouderdom is weten we niet. In 1987 werden de beelden door de heer Hub Wessels (van het bekende schildersbedrijf) als nieuwe hobby van hem, gerestaureerd. Opnieuw beschilderd en ontbrekende stukjes werden bijgewerkt..
Overleden op 22 november
Vrijdag 22 november 2024 overleed Fien Winkler-L’Ortye in de leeftijd van 89 jaar.
Laatste adres; Kochstraat 10 in Brunssum.
Donderdag 28 november vond vanuit onze parochiekerk haar uitvaart plaats.
Moge Fien rusten in de vrede van de Heer.
6 oktober 2024 90st verjaardag van onze kerk
Op 6 oktober werd herdacht dat de kerk van ons dorp 90 jaar geleden in gebruik wed genomen. Er was veel werk gestoken in deze herdenking. Jammer genoeg heeft de uitnodiging om daar aan deel te nemen niet tot de gehoopte opkomst geleid. Tijdens de viering in de kerk kon in burgemeester Verheijen en wethouder Tillie een afvaardiging van het gemeentebestuur worden begroet. Er waren oud-leden van het kerkbestuur, de schutterij was vertegenwoordigd, een ensemble van de fanfare verleende zijn muzikale medewerking evenals het (versterkt) dameskoor van de parochie.
Jammer genoeg moest pater Vergouwen, de laatste pastoor van ons dorp, om gezondheidsredenen verstek laten gaan.
Het was echter vooral teleurstellend hoe weinig mensen naar de kerk waren gekomen om aan de viering deel te nemen. Deken Rob Merkx ging daar in zijn preek ook op in. Hij zei niet er aan te twijfelen dat het kerkgebouw vanwege zijn status van rijksmonument wel zal blijven bestaan. Hij besprak wel zijn zorg over uit dat net als op veel andere plaatsen, ook in ons dorp de kerkgemeenschap steeds verder afneemt.
Na afloop van de dienst werd een kleine tentoonstelling geopend over de geschiedenis van onze kerk. Daarin waren o.a. de oude bouwtekeningen te zien, maar ook – en daar was de nodige bewondering voor – een verzameling van bijzondere en deels ook kostbare voorwerpen die in de afgelopen 90 jaar in de kerk bijeen zijn gebracht.
In de pastorietuin bestond gelegenheid om bij een kopje koffie, een stukje vla en een drankje na te praten over de viering. Er kon nog eens geluisterd worden naar het ensemble van de fanfare, maar het was voor de meesten toch ook en vooral een gelegenheid om herinneringen op te halen. Het was allemaal prima georganiseerd, maar nogmaals: jammer dat er niet meer meer mensen waren om de 90st verjaardag van onze kerk mee te vieren.