Pinksteren brengt geopende deuren
Aan de gelovigen in het bisdom Roermond,
Op het eerste Pinksterfeest gingen de deuren van de leerlingen wagenwijd open, om de wereld in te gaan en de blijde boodschap te brengen.
Tweede Pinksterdag gaan dit jaar de deuren van onze kerken weer open, om er binnen te gaan en om samen Eucharistie te kunnen vieren. Maar die opening zal bescheiden zijn: voorzichtigheid en zorgvuldigheid blijven troef. Het is niet anders. Overvallen door de mogelijke gevaren en gevolgen van het coronavirus heeft de overheid forse maatregelen moeten treffen. En ook de kerk ontkwam daar niet aan. Zodoende zijn we vanaf halfvasten tot nu toe niet in de gelegenheid geweest om samen Eucharistie te vieren. Zelfs niet met Pasen. Dat dit een groot offer was voor ons allen, is wel duidelijk. Er kwamen ook terechte vragen: ‘Waarom zijn de bisschoppen strenger dan de regering?’ en ‘Wanneer kunnen we weer gewoon naar de mis toe ? Zonder alle vragen te kunnen beantwoorden binnen het bestek van deze brief, is het goed om het volgende te weten: op het moment dat de crisis om ingrijpende maatregelen vroeg, werden allerlei publieke bijeenkomsten verboden. Wellicht herinnert u zich nog dat alle restaurants en cafés in minder dan een uur tijd op slot werden gedraaid. 2 Onze kerk en ook andere religieuze organisaties kregen in die dagen weliswaar de toestemming om tot een maximum van 30 mensen bij elkaar te komen, maar van regeringswege is uitdrukkelijk gevraagd om hier zeer voorzichtig mee om te gaan. De gevaren van het virus waren reëel en over de verspreiding ervan was nog niet veel bekend. Het was dan ook zeker niet denkbeeldig dat een uitbraak van het virus tot een kerkdienst te herleiden zou zijn. Omwille van de volksgezondheid is toen besloten tot 1 juni in het geheel geen missen met kerkgangers te houden, behalve uitvaarten en huwelijken. Die laatste zijn doorgaans ook uitgesteld. Met heel wat parochiepriesters heb ik de afgelopen weken gebeld. Soms waren er parochies waaraan het virus voorbij leek te gaan, maar andere werden zwaar getroffen. Er waren priesters die – al of niet goed ingepakt – mensen in het ziekenhuis gingen bedienen, maar ook pastoors die zelf het virus te pakken hadden; verpleeghuizen met abnormaal hoge sterftecijfers; priesters die trouwe vrijwilligers ten grave moesten dragen en ook parochianen die hun pastoor door deze ziekte verloren. Omwille van de volksgezondheid konden wij niet anders doen dan uiterste voorzichtigheid betrachten en deze draconische maatregelen doorvoeren. De eerste weken was er veel begrip voor deze maatregelen. Veel parochies werden heel creatief in het onderhouden van contacten met hun parochianen. Dank voor al die moeite en oprechte zorg. Maar de laatste paar weken werd steeds duidelijker dat daarnaast eucharistische honger ontstond. Waar ik ook kwam of bij welk telefonisch contact ook: bij leken, diakens of priesters, in het zuiden of het noorden, steevast was de vraag: ‘Wanneer beginnen we weer? Komt er nog nieuws van de bisschoppenconferentie? Als de kapper en de nagelstudio weer open zijn, waarom wij dan niet?’ Ook al was er geen antwoord paraat: eigenlijk was ik wel blij met de vraag. Want die vraag was een goed teken; een teken dat de kerk van Christus in ons leeft. Online-kijken naar de mis is aardig, maar we willen uiteindelijk echt samenkomen om ons geloof te kunnen vieren, om het Lichaam van Christus te kunnen ontvangen en om binnen de gemeenschap deel van zijn Lichaam te zijn. 3 Goed nieuws dan: zoals u weet versoepelt de regering de maatschappelijke maatregelen aanzienlijk per 1 juni en het oude besluit dat bij eucharistievieringen geen gelovigen aanwezig mogen zijn, loopt ook tot 1 juni. In de afgelopen weken hebben de bisschoppen met elkaar overlegd hoe in onze kerk de vieringen weer kunnen worden hernomen, met inachtneming van de gezondheidsbepalingen van de regering. In het bericht dat hieraan is toegevoegd leest u wat die versoepeling inhoudt. Deze verruimingen zijn echter met heel veel mitsen en maren omgeven. Die voorwaarden staan omschreven in het protocol. Mocht u hierover nog praktische vragen hebben, dan kun u via mail terecht bij de vicaris voor liturgie: ed.smeets@hetnet.nl. Het goede nieuws is – kort gezegd:
• Vanaf 1 juni zijn de missen weer toegankelijk voor maximaal 30 personen • Vanaf de viering van Sacramentsdag (14 juni) is er gelegenheid om ter communie te gaan. • Vanaf 1 juli zijn er weer H. Missen mogelijk met 100 mensen. Eén juni is Tweede Pinksterdag: laten we blij zijn dat wij die dag nog steeds als zondag kunnen vieren.
Laat het – net als voor de apostelen – een nieuw begin voor ons zijn. Kom Schepper Geest, daal tot ons neer, Houdt Gij bij ons uw intocht Heer, Vervul het hart dat u verbeidt,
Met hemelse barmhartigheid.
Roermond, Hemelvaart 2020
+ Harrie Smeets, bisschop van Roermond